Stilstaan, het ziet er super simpel uit bij iemand die het kan. En dat komt omdat het de truc is om zo min mogelijk te doen. Makkelijk gezegd, want juist de angst om te vallen zorgt ervoor dat dit niet je eerste reactie is. De eerste stap is zorgen voor een goed platform om op te staan. Dat zijn dus je voeten die op de pedalen rusten. De pedalen staan horizontaal en het liefste maak je geen gebruik van kettingspanning. Zorg ervoor dat de twee pedalen in evenwicht zijn als een weegschaal door evenveel druk op beide voeten uit te oefenen. Doe je dit niet, dan zakt steeds één voet naar beneden en verlies je de balans.
Jouw benen moeten gestrekt zijn. Alleen dan is het mogelijk om zonder spierspanning op jouw voeten te staan. Oefen dat maar eens op de grond met jouw voeten in dezelfde stand als de pedalen. Hoe meer je door je knieën zakt, des te meer spieren je moet gebruiken. En je wilt juist zo min mogelijk doen. Knieën niet op slot, maar zeker ook niet gebogen. Jouw heupen staan recht boven de trapas. De valkuil is om met je heupen boven jouw voorste voet te gaan staan, maar dan lukt het niet de pedalen in evenwicht te houden.
Oefen deze twee stappen een paar minuten. Rij weg, laat de mountainbike rollen, ga in de juiste positie staan, knijp de achterrem in en probeer te blijven staan op je voeten, met de pedalen op gelijke hoogte en gestrekte benen. Zorg ervoor dat je het kort houdt. Vechten om te blijven staan is zinloos, dan ben je namelijk de balans al kwijt. Zorg ervoor dat je alleen genoegen neemt met echt stilstaan. In het begin zal dat misschien maar 1 seconde zijn. Zodra je voelt dat je teveel gaat aanspannen, gaat bewegen of je voorste voet wegzakt rij je weg. Probeer altijd weg te rijden en niet af te stappen en zeker niet om te vallen. Dat wegrijden geeft vertrouwen en uit vertrouwen komt ontspanning.